De bedoeling was een sjaal, nee eigenlijk twee sjaals. Ik had voldoende kettinglengte opzet voor twee. Maar toen een bezoekster tijdens een demonstratie het weefsel zag, vroeg ze of ik het écht ging doorknippen... Zij wilde het weefsel graag aanwenden als 'garneerstof' bij/op een jasje, met een voeringstof in één van de kettingkleuren. En zo geschiedde: ik heb de lap op dezelfde wijze en helemaal tot het eind afgeweven. Na het wassen krinkelde de mohair heel natuurlijk in de tussenruimtes. Voor de aardigheid heb ik een zachtpaars en zachtgroen vel papier achter de (transparante) stof gelegd, als denkbeeldige voering. Thea, ik ben erg benieuwd hoe het straks gaat worden!
Betty Smit-Engelse is mijn naam en ik ben een liefhebber van textiele werkvormen en textiele kunst, speciaal weven, spinnen, breien/haken en vilten. Ik ben bevoegd docent textiele werkvormen.
Daarnaast geef ik weefles en weefbegeleiding aan beginnende wevers.
In mei 2012 heb ik de 2-jarige kunst-opleiding 'méér dan textiel' aan het kunstencentrum in Groningen succesvol afgerond.
Leuk, zo'n samenwerkings project. al is het toevallig.
BeantwoordenVerwijderen