Na een lange periode van revalidatie en mede dankzij haar enorme doorzettingsvermogen en gedrevenheid, vecht zij zich -samen met haar dierbaren- stukje bij beetje een weg terug. Om de week ben ik een paar uur bij haar en samen puzzelen we uit wat nog wel mogelijk is. Dit gaat over bergen en soms ook door diepe dalen van teleurstelling. Breien lukt weer redelijk. Haken ook. Naaldvilten gaat verdienstelijk! Haar kleurgebruik en het gevoel daarvoor is nog net zo aanwezig als voorheen. Maar (de techniek van) het zo geliefde WEVEN en het gebruik van de wat dunnere en donkergetinte materialen bleek een groot struikelblok.
Dit voorjaar, na de 'week van het weven', hebben we de draad samen opnieuw weer opgepakt. Niet op het 'klassieke' getouw, maar op een zogenaamd 'knittersloom' van Ashford, aangeschaft bij De Spinners in Den Haag. (dit is een rigid heddle loom, waarbij gebruik wordt gemaakt van een 'weefriet'). Een ander goed merk is Kromski, de zgn. 'harp'; verkrijgbaar via Lowlandslegacy, zie mijn links)Ik wil jullie delen in de vreugde van een prachtig resultaat. Zie hier haar tweede werkstuk, en het mag er zijn!
My dear friend Trijnie, got a severe, nearly fatal stroke two years ago. After a heavy period of revalidation and with a lot of persistancy she fought back her way step by step. Weaving -'the love of her live' - seemed not anymore possible. Every other week I visit her and together we searched for the way how to manage to weave again. This summer she succeeded and finished her first fabric!. Not behind her former looms, but she used a rigid heddle loom. And we both are so proud!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten